Erken Çocuklukta Dijital Oyun Bağımlılığı Eğilimi: Çocuk ve Ebeveyn Özelliklerinin Etkileri

Abstract

Bu araştırma çocukların dijital oyun bağımlılık eğilimleri ve buna etki eden çocuk ve ebeveynlere dair faktörlerin incelenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada çocukların dijital oyun bağımlılık eğilim düzeyleri ve ebeveynlerin uygulamayı tercih ettikleri stratejiler ile çocukların problem davranışları arasındaki ilişkiyi ortaya koymak için ilişkisel tarama deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Denizli il merkezinde yaşayan, okul öncesi eğitim kurumuna devam eden çocuğu olan 437 ebeveyn oluşturmuştur. Araştırmada Dijital Oyun Bağımlılık Eğilimi Ölçeği(DOBE), Dijital Oyun Ebeveyn Rehberlik Stratejileri Ölçeği(DOERS), Sosyal Yetkinlik ve Davranış Değerlendirme Ölçeği-30 ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre bulgular çocuklarının dijital oyun bağımlılık eğiliminin düşük düzeyde olduğunu göstermekte, tüm yaş gruplarında erkek çocuklarının bağımlılık eğilimlerinin kız çocuklarından daha yüksek olduğu görülmektedir. Ebeveynlerin çocuklarının dijital oyunlarına aracılık ederken “aktif” rehberlik stratejisini en fazla tercih ettiklerini ayrıca eğitim düzeyi yüksek olan annelerin “aktif” rehberlik stratejilerini, eğitim düzeyi düşük olan babaların “serbest” rehberlik stratejilerini daha fazla tercih etikleri saptanmıştır. Son olarak araştırma sonuçları cinsiyet, öfke-agresyon düzeyi ve ebeveyn rehberlik stratejilerinin çocukların dijital oyun bağımlılık eğilimlerinin anlamlı olarak yordadığını ortaya koymuştur.