Pallister-killian sendromlu bir hastada bobath terapisi ve portage erken çocukluk dönemi eğitim programının etkisi: Olgu sunumu

Abstract

Amaç: Pallister-Killian sendromu (PKS) mental retardasyon, nöbet, hipotoni, hiper- hipopigmentasyon ile karekterize bir genetik bozukluktur. Pallister – killian benzeri yapısal anomalisi ile tedaviye aldığımız olgunun bir yıllık fizyoterapi ve özel eğitim sonuçlarını incelemektir. Gereç ve yöntem: Bobath terapisi ve Portage Erken Çocukluk Dönemi Eğitim Programına alınan, 5 yaş 6’tı aylık olgunun bir yıl arayla Gross Motor Function Measure (GMFM), Gross Motor Functiom Classification System (GMFCS), Functional Independence Measure for Children (Wee- FIM) ve Denver Developmental Screening Test II (DDST II) değerlendirme yöntemleri kullanılarak değerlendirilmiştir. Olgu haftada 1gün fizyoterapi ve 2 gün özel eğitim almıştır. Hasta fizyoterapist, çocuk gelişim uzmanı ve özel eğitimciler tarafından ekip halinde takip edilmiştir. Sonuç: Olgunun ilk değerlendirmesinde GMFM total skoru % 64, GMFCS’i 2, Wee-FIM toplam skoru 33 olarak bulunmuştur. DDST II’ye göre ince ve kaba motor gelişim yaşı 20 ay olarak tespit edilmiştir. Bir yıl sonraki değerlendirmede ise GMFM total skoru % 77, GMFCS’i 2 ve Wee-FIM toplam skoru 45 olarak bulunmuştur. Ayrıca DDST II’ye göre ince ve kaba motor gelişim yaşı 24 aydır. Tartışma: Bu çocuklarda fizyoterapi ve özel eğitim uygulamaları mental ve motor gelişimi desteklemektedir. Bu hastaların yaşam kalitelerini arttırmak ve tedavilerini gerçekleştirmek için erken dönemde fizyoterapi ve özel eğitime başlanması önemlidir.