OKUL ÖNCESİ DÖNEM ÇOCUKLARININ OYUN DAVRANIŞLARININ AKRAN İLİŞKİLERİ ÜZERİNDEKİ YORDAYICI ETKİSİ

Abstract

Araştırmanın amacı, okul öncesi dönem çocuklarının oyun davranışlarının akran ilişkileri üzerindeki yordayıcı etkisini ortaya koymaktır. Araştırmada ilişkisel tarama yöntemi kullanılmıştır. Örneklem grubunu, Denizli il merkezinde ilköğretim okullarının anasınıflarına devam eden 5-6 yaş grubundan 175 çocuk oluşturmuştur. Çocukların 87'si (% 49.7) kız, 88'i (% 50.3) erkektir. Çocukların yaş ortalaması 6 yıl, 3 ay, 10 gündür. Veri toplama araçları olarak, Kişisel Bilgi Formu, Ladd ve Profilet Çocuk Davranış Ölçeği, Akranların Şiddetine Maruz Kalma Ölçeği, Okul Öncesi Oyun Davranış Ölçeği ve Resimli Sosyometri Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizinde Basit Doğrusal Regresyon Analizi uygulanmıştır. Çocukların sessiz oyun düzeyi arttıkça, korkulu kaygılı olma ve sosyal olmayan davranış düzeyi artmaktadır, olumlu sosyal davranış düzeyi azalmaktadır. Sosyal oyun düzeyi arttıkça olumlu sosyal davranış düzeyi artmakta, sosyal olmayan davranış düzeyi azalmaktadır. Yalnız-pasif ve yalnızaktif davranış düzeyi arttıkça çocukların olumlu sosyal davranışlarının arttığı bulunmuştur. İtiş-kakış oyun düzeyi arttıkça aşırı hareketlilik, saldırganlık, korkulu-kaygılı olma ve akran şiddetine maruz kalma düzeyi artarken, olumlu sosyal davranış düzeyi azalmaktadır