Beden Eğitimi Derslerinde Türk Öğrencilerinin Algılanan Motivasyonel İklim ve Israr/Eforları Hakkında Görüşleri

Abstract

Bu çalışma, beden eğitimi derslerinde öğrencilerin motivasyonel iklim algılarını ve bu algıların onların ısrarlarını/eforlarını nasıl etkilediğini anlamak amacıyla yapılmıştır. Araştırmaya, İç Anadolu Bölgesi'nden iki farklı ortaöğretim kurumunda öğrenim gören 111 8. sınıf ve 117 11. sınıf öğrencisi gönüllü olarak katılmıştır. Lise ve üniversite giriş sınavlarına hazırlık aşamasında özellikle 8. ve 11. sınıflar önemli bir dönemi nitelediklerinden, bu sınıf öğrencileri katılımcı olarak tercih edilmiştir. Sporda Algılanan Motivasyonel İklim Ölçeği ve Israr/Efor Ölçeği kullanılan araştırmada, Motivasyonel İklim ve Israr/Efor değişkenleri arasındaki ilişkiyi belirlemek için Pearson korelasyon, motivasyonel iklim değişkenlerinin ısrar/efor değişkenleri üzerindeki etkisini belirlemek için çoklu regresyon ve cinsiyet ve sınıf farklılığına göre motivasyonel iklim algısını belirlemek için MANOVA analizleri kullanılmıştır. Pearson korelasyon analizi, görev ve performans yönelimli motivasyonel iklimler ile öğrencilerin ısrar/efor arasında pozitif bir ilişki olduğunu göstermiştir. Çoklu regresyon analizi her iki motivasyonel iklim değişkenlerinin, ısrar/efor değişkenleri için önemli pozitif tahmin edici olduklarını göstermiştir. MANOVA analizi, sınıf farklılığına göre, motivasyonel iklim algısının katılımcılar arasında farklılaştığını ortaya koymuştur (p < .001). Tek yönlü ANOVA analizleri sonucu 8. sınıf öğrencilerinin ısrar/efor ortalamasının 11. sınıf öğrencilerine göre daha yüksek olduğunu göstermektedir. Bu bulgular öğrencilerin ısrar/efor seviyelerini etkileyen algılanan motivasyonel iklimin karışık doğasının beden eğitimi ortamları, sınıf seviyeleri ve sosyokültürel faktörlere bağlı olduğunu işaret etmektedir.